Şiir
"... Fenerbahçe-Chelsea maçının ikinci yarısını izlemedim, çünkü yeniliyorlardı. Bizim oyuncuların topu sürekli çocuklar gibi kaptırmaları üzücüydü. Küçükken Fener tutkunuydum. Bizim evdeki hava bugün fanatiklik denilen tarzdaydı. Babamla maçlara giderdik. Aklımda kalan büyük anlar, goller değil, takımın sarılı formaları ile sahaya fırladıkları anlardı. Sarı kanaryalar adeta bir kafesten sahaya yayılırdı. Bunu severdim, şiir gibiydi..."
Orhan Pamuk
29 Eylül 2009 02:42
cok guzel
29 Eylül 2009 03:01
Orhan Pamuk´un Fenerbahceli oldugunu bilmiyordum. Futbolcularin sahaya cikisini kafesten sahaya yayilan kanaryalara benzetmesi oldukca güzel olmus.
29 Eylül 2009 08:14
I'mma let you finish but Turgut Ozakman has one of the best novels of all time.
29 Eylül 2009 12:53
Hadi şimdi kafesten sahaya yayılmayı değil, Orhan Pamuk ve Ermeni sorununu tartışalım.
Özür dilenmez, acı paylaşılır. Nasıl :)
29 Eylül 2009 14:02
Orhan Pamuk'un kitaplarında "Fenerbahçelilik" sıkça karşımıza çıkar.Bazen ligin ilk maçının önemi ,bazen apartman boşluğuna yaılna bir maç skoru ,bazen bri kadronun ezbere sayılması...
"masumiyet müzesinde" bunalımlı bir günde maç seyretdilmesi/dinlenmesi hikayesi de var.
4 Ekim 2009 04:08
Fenerbahçe'yi sevmenin saflığı. Kaybetmemek lazım.Bir de o şahane sarı formalarımız. Çubukludan sonra en şahane formamız.