88-89 Sezonu Şampiyonluk Klibi
Bazı şeyler değişiyor bazı şeyler asla. O zamanlar "En büyük taraftar, başka büyük yok" pankartıyla çıkıyormuş Fenerbahçe sahaya, bu aralar taraftarla "Fener gol gol gol" yaptırmak moda. O zaman da bu zaman da şampiyonlukta sokaklar sarı lacivert oluyormuş bu da değişmeyenler hanesinde.
13 Ağustos 2011 07:47
hayır, ağlamıyorum. gözüme bir şey kaçtı sadece. ;) hala ezbere sayarım bu kadroyu. 1. schumacher 2. ismail 3. k.şenol 4. nezihi 5. müjdat 6. turan 7. hakan 8. rıdvan 9. hasan 10. oğuz 11. aykut td. veselinoviç. ayrıca videonun başında, maraton tribününün üstünde görünen sarı-lacivert türkiye haritalı pankart bostancı'da hazırlanmıştır. haritanın içinden iki el çıkar ve yukardaki kupaya uzanır. "senin için - bostancılılar" yazar pankartta.
13 Ağustos 2011 10:18
7 yaşımdaydım hatırladığım ilk şampiyonluk.... izlerken gözlerim doldu yemin ederim ...
13 Ağustos 2011 10:57
Rıdvanın orta sahadan aldığı topla hareketlenip, bi çok kişinin içinden geçip topu köşeye bıraktığı maç. oradaydım :). o maç Türkiye tarihinde ( en azından benim bildiğim ) biletleri günler öncesinden biten ilk maçtır. 2 gün önce TRT Atatürk stadında oynanacak maçın biletlerin tamamının satıldığını duyurduğunda, hüngür hüngür ağlamıştık biraderle evde, babam teselli etmek istiyordu ama nafile. ertesi gün gidip ne yapıp edip 3 bilet bulmuş, eve geldiğinde sevinçten havalara uçmuştuk.
şampiyonluk kutlamalarında mahallemizde Mustafa abinin kamyonuna doluşup ( en az 50 çocuk ) Alsancağa yola çıktık. kornalar, konvoylar. Trafik polisi durdurup, gidemiyeceğimizi öğrendiğimizde hepimiz ağlamaya başlamıştık. hangi yürek 50 çocuğun bu kadar üzülmesine dayanır, bırakmıştı. Alsancağa trafik yüzünden yine giremedik ama, bütün yollar sarı-lacivertdi, heryerde kutlama vardı.
13 Ağustos 2011 13:10
Müthiş müthiş! Bir çoğumuzun çocukluğu geçti gözümüzün önünden muhtemelen. Tüylerim diken diken izledim, hala diken diken. Fenerbahçe'li olma şerefine eriştiğim yıllar bunlar benim. Babasının takımını tutan çocuk olmaktan vazgeçtiğim günler.. Ezilmek ve jop yemek pahasına ufacık bir çocukken okul harçlıklarımı biriktirip tek başıma stadyuma maç izlemeye gitmeyi göze aldığım günler... Bugün bu saçma şike teorilerinin üzerimize yıkılmasından duyduğum üzüntünün ve içine girdiğim öfkenin nedeni olan günler...
13 Ağustos 2011 15:32
12 yıl önce bu ruh nasılsa şimdi de aynı. hala Fenerbahçe denince gözlerimiz doluyor, hala tüyler diken diken oluyor.. bundan 120 yıl sonra da 200 yıl sonra da, dünya durana kadar yine gözler dolacak yine tüyler havalanacak. şike soruşturmasında taraftarın çok güzel bi sloganı vardı, bence Fenerbahçelilik ruhunu en iyi yansıtan sözlerden biriydi.. Sen yollarda oyna Fener'im, biz kaldırımları tribün yaparız..
13 Ağustos 2011 16:50
12 yazmışım ama 22 olcak o şimdi gördüm :D
14 Ağustos 2011 14:46
hazırladığım klibin (kesme, biçme, upload manasında tabi..) blogunuzda yayınlanması çok güzel ama asıl beni mutlu eden çok okunan ve takip edilen bir blogda yayınlanarak diğer renktaşlarla paylaşılabilmesi..onların da benim gibi maziye dalıp duygulanmalarını görmek..
14 Ağustos 2011 15:23
cem bu videoları paylaştığın bir yer var mı, yoksa youtube accountuna mı link vereyim doğrudan?
14 Ağustos 2011 18:04
sadece face'te paylaşıyorum ve accountumda var blog veya başka bir sitem yok.twitter'dan da sana ve çok takip edilen br kaç kişiye tweetliyeceğim..paylaşırsan sevinirim ama tabiki yorumlarınla beraber daha keyifli hale geliyor..biraz sonra da yeni hazırladığım bir maçı veriyorum gene 103 gollü serimizden..
16 Ağustos 2011 00:26
Rıdvan'ın tribünlere doğru koştuğu an. Orada, o stadda, o tribündeydim. Galatasaray'ı 1-0 yendiğimiz maçta tek golü atmış, Erhan'ı ani bir çalımla geçip Simovic'in üzerinden üst ağlara takmıştı. O sezonki Rıdvan Türkiye'de benim izlediğim en iyi futbolcudur.