Ekrem

Ekrem,

Bu yazıyı nasıl yazacağımı bilmiyorum. Bu yazı burada yer alacak ama Allah'ın her günü bu yazının hep eksik olduğunu hissederek bu yazıya bakmaya devam edeceğim. On bin yazı yazdım, eşşek yüküyle fikrim var, bir tanesi bile şu an içinde bulunduğum tek bir hissi kelame sokmama sebep olmuyor. Deliriyorum, köpürüyorum, üzüntüden, acıdan kendimi mahfediyorum.

Sen yalnız insanlardansın abi. Yalnız insanlar. Herkesin iyi insanlar, şöyle olsun, böyle olsun derken, tam öyle olanlardan.

Senin örneğin yok be oğlum? Kimse seni benzemetez, o yüzden sevenin deli gibi, herkes peşinde.

Yok abi, sen Hrant'ın yanında öyle durduğun için değil, Ahmet'in yanında olduğun için değil, kendine, partine, sevdiklerine karşı dimdik durabildiğin için filan değil,

Bütün kızların hasta olduğu yeşil gözlerin filan, Amenna!

Ama bunlar değil.

Sen doğru bir insan olmaya bu kadar mesai harcadığın ve her adımında bunu tekrar kontrol ettiğin için istisnasın.

Tartıştık, kavga ettik, sabahlara kadar konuştuk, olmaz dediğimiz yerden olura çevrilip, olmayacağına mutlaka kanaat getirdik sonra oldurduk ya,

Şu ülkede formanın tanımlayamayacağı, formasına mahkum olmamış insanlardansın.

Bir CHP'li, bir Galatasaraylı, bir etiket değil, o etiketleri dahi gözümüze güzel gösteren bir adamsın.

Hepimiz hasta oluruz be oğlum?

Senin öyle elini sallayışın, heyecanlı heyecanlı Gramsciler parçalıyışın gibi hasta oluruz. Bir gün mutlaka olacak diye iddia edip, gülsek de inanmamıza sebep olduğun gibi,

Ne afilli bir adamsın lan. Her yete yetişir, herkese koşar, her şey tam vaktinde!

Ama sonra güleriz hep birlikte, çünkü becersek de beceremesek de adamın dediğine döner her iş:

"Her yere yetişilir, hiçbir şeye geç kalınmaz ama, Ahmet abi beni bağışla"

Böyle bağıra bağıra, hepimiz bir şiirin sonunda sorarız, bu gemi ne zamandır burada?

Abi sen, colossus gibi bir adamsın. Bu dünya dokunamaz sana. Sen yapar, üretir, başarır, bir rakı kadehinin en beyazına atarsın ismini.

Herkes sırtını sana dayar, sen de durursun.

Bizim çocuklardansın.

Çok özledik be oğlum?

Fransa'da bir hastane odasına kim sığdırabilir seni?

Senin bedenin orada dursa, hastane taşıyamaz aklını.

Herkesin John Wayne'ler beklediği bir çağda, tam da öyle afilli durdun ya hepimizin yanında,

Çok özledik be oğlum.

Bir gel. Bir güzel sohbet borcumuz var sana.

http://www.ipetitions.com/petition/ekremkeremoktay/