Çipura'nın Izgarada Cızırdadığı O anlar
Sparus Aurata, Sparidae ailesine mensup. Kökeni sağlam. Perciformes gillerden. Her 100 kemikli balıktan 40 tanesi akrabası. İtalyanlar "orata" diyor: Altın. Fransızlar Daurade, Hırvatlar Ovrata, Yunanlılar Tsipoura demekte, Türkiye'de çipura. O ızgaranın kralı ve Bursa maçının en güzel anları Çipura'nın ızgarada cızırdadığı o anlar.
Diyelim rakımıza buz katılmamış, kristalleşmemesi için. Bildiğin dondurulmuş su klasik rakı bardaklarındaki yerine ihtişamla akıyor. Bardak bembeyaz, kuzenin, eniştenin, dayının, teyzenin keyfi gözle görülür seviyede. Maçın başındaki heyecan dalgası bizleri de sarmış, salatalar yenmeye müsait, televizyon anasının büyüklüğü ekran, üstümde Fenerbahçe, yüzümde gülümseme ulan ne çok sevdik seni be.
Bu rakı - balık masalarını hayatımızdan biri alsa, sektirmeden hayata dair zevklerimizin %40'ını alır. Kalanı burada ifade edilebilir gibi değil. Bir kısmı kitaplardan, yazıdan teğet geçiyor, öbür kısmı umutlardan, heyecanlardan böyle susuz rakı sekliğinde çarpıcı bir toplama işlemi. Çakıştırma yöntemiyle çözülen sınavlarda hiçbir şıkkın yanından geçmez heyecanlarımız. Mesela küçükten büyüğe sıralasak İzmir'in püfür havasına uzak; Rıdvan formaları, Aykut golleri, Oğuz diagonel pasları, Schumacher kurtarışlarından mürekkep bir sarı lacivert hikayeler kurgusu E şıkkına dahi ulaştırmaz bizi. Senaryonun tam ortasında Lüfer'in kilosu 63 lira. Çipura hak etmediği bir ehemmiyetle ızgaradan tabaklara servis edilmekte.
Bir rakı yudumu mesafesinde ben size Alex'ten bahsedeyim mi? Akıl baliğ olduğum şu korkunç yüzyılda Alex Fenerbahçe forması altında görüp görebileceğim en büyük futbolcudur. Kel, 1,75 boyunda nasıl çirkin bir adam. Evine gelse kızını vermeye korkarsın. Ama bu adam futbol topuna değdiği anda Brad Pitt oluyor, Sean Connery!
O forma içinde lacileri çekmiş ve bizim şu küçük taşra kasabamıza gelmiş devlet-i aliye'nin ta kendisi. Diyelim bizi biri ortadoğunun anadolusunun orta sahasına yerleştirmiş, öküzün çektiği sabanlarla tarla tapanı sürüp hasat zamanı karagün dostumuz ofis'in verdiği üç otuz akçeyle pavyona gidelim, Alex işte bizim bu yerbilmezyönbilmez kasabanın pavyonuna Adriana Lima'nın gelmesi gibi. Paran yetişmez, yetişse dokunmaya kıyamazsın. Hep uzaktan izlenecek Türkan Şoray, Pall Mall sigarasını yeni yakan James Bond, Bolivya kırsalında purosunu afilleyen Che. Topa dokunuşunu seveyim. O topa vuruşunu. Gündüz Alp'in atından atlayışı gibi iniyor yere, Samsun'a attığı bir gol var, Fatih'in gemileri karadan geçirişi, Napolyon'un Austerlitz'i. Havada takla rövaşata yarım vole - Puşkaş'ın gözleri dolar, Almanya Müller, Fransa'da illaki Platini.
Alex'i görmek istiyorum. Bir kere daha. Maçın başında müthiş bir şov oldu farkettiniz mi? Bu taraftarın en gıcık edici özelliği ne biliyor musunuz? Öylesine sarı laci bir sevinçki bu, çoşku, neşe ne bok için olduğunu anlayana kadar insanın kırkı çıkıyor. Şampiyon olmadık, bir şey değiliz, lideriz ama hep öyleyiz. Hep öyle. Liderlikle çakışınca doğru yanıt veriyor Super Lig seçme sınavlarındaki tüm sorular. Fenerbahçe birinciliğe öylesine hakim. Mesela Galatasaray, Beşiktaş, hiç itirazım yok birinciliğe sevinirler, Fenerbahçe yerini bulur. Neşe ondan değil, neşe işte yeniden bir kere daha en tepeye gidiyoruz. Bir kere daha. Ondan. Valhalla'dan uzaklaşmış Odin'in yerine dönmesi gibi, Wagner'in en sonunda Beyreuth festivaline katılması, Chopin'in bir nocturne daha yazması gibi. Hem kendinden beklenen, hem de yalnızca kendisinden beklenen türden bir şeyler.
Sarı Lacivert'i neden severiz? Çipuraların rakıya yakışması gibi doğal sebeplerden. Çünkü o bayraklar çok güzel, bu sokaklar çok güzel, şu Tunalı'nın ortasından Fenerbahçe eşofmanıyla, Kızılayda Fenerbahçe formasıyla, Afyon'da bayrağıyla koşan o adamın kendini bulmasını sağlayan ve yanınızdan geçerken gülümsemenize neden olan şeylerden. Hikayeler ne güzel. Ne güzel anılarımız.
Bursa maçında siz hiç Aykut hocaya baktınız mı? Bu adam Fenerbahçe ile ilgili sevdiğimiz her şey. Çok kızdım, çok öfkelendim ben söyleyeyim Allah ömür versin Fenerbahçe teknik direktörlüğüne devam etsin. Buz gibi olduğu için değil, yüzünü seyirten sevgisinden değil, bir kez olsun oturamamasından değil, o Fenerbahçe armalı eşofman üstünü bizim tüm lehçelerimizde üstüne yakıştırdığı için. Allah canını sevsin, kazandığın maçta da kaybettiğin maçta da Fenerbahçe gibi hep büyük, hep ciddi, hep biz yenmeliydik inancıyla dimdik durmak zorunda mısın?
Çipura tabağa, tabak önüne konduğunda önce şöyle ortadan bir iki yana açarsın balığı. Ortasındaki kemiği kaldırır, kokunun genzine dolmasına müsaade edersin. Kırmızı soğan, mutlaka. Beyaz ekmek, lazım.
Kardeşim bugün biz berabere kaldık Bursa'yla. 9 kişi 8 kişi ceza sahasında ya Allah dediler, Ivankov'un kolu uzadı. Diyelim 2 puan kaybettik, diyelim toplamada şampiyonluğu kaybettik. Bursa ahde vefa etti, Trabzon'a dietini ödedi. Bu bizim ne olduğumuzu değiştirir mi?
Alex gibi Aykut gibi orada duruyoruz, 55.000 taraftar, nasıl sarı laci, diyelim bu sene şampiyon olmayacağız. Olsun ulan? Olsun? Bu sene daha şampiyon olmayalım. Biz Türkiye'nin ortasında herkesin gözünü kıskançlıkla çevirdiği bir düşüz zaten. Fener yener yenemez, Fener 5 atar 5 yer, canımız sıkılır, üzülürüz, kahroluruz, boğazımızdan ekmek geçmez. Olsun be.
Bu hikaye biter mi? Bu hikaye hiç biter mi? Romeo Juliet'i sevdi, istedi, Juliet de Romeo da öldü gitti, hikaye bitti mi? Thais'in pembe topukları başını döndürdü imparatorların, Kleopatra Caesar'ın, Senato'nun ortasında bıçakladılar Julius'u. Hikaye biter mi?
Julius Roma'ydı be kardeşim. Roma'nın en güzel hikayesiydi. Diyelim İmparator olamadı, olsun aklımızdaki imparator o değil mi?
Fenerbahçe Rakı gibi biraz. Masadaki yeri hep sabit. Bazen bira içersin, bazen şarap, bazen votka, Rakı'nın tahtını sallayamaz hiçbiri.
Bu maç çipuraydı, Lüfer'in kilosu 63 lira. Masa zaten Lüfer'in, gelince seviniriz, gelmezse yerini ezberden söyleriz.
3 Nisan 2011 23:42
''Alex gibi Aykut gibi orada duruyoruz, 55.000 taraftar, nasıl sarı laci, diyelim bu sene şampiyon olmayacağız. Olsun ulan? Olsun? Bu sene daha şampiyon olmayalım. Biz Türkiye'nin ortasında herkesin gözünü kıskançlıkla çevirdiği bir düşüz zaten. Fener yener yenemez, Fener 5 atar 5 yer, canımız sıkılır, üzülürüz, kahroluruz, boğazımızdan ekmek geçmez. Olsun be.''
Ben de boyle dusunuyorum. Tek korkum bu duyguyu paylasamayanlarin bagirtisinda duzenimizin bozulma ihtimali. Yoksa laf degil, savunma degil, kaybedenin soylemi hic degil, ''Biz bu takimi -cidden, gercekten, inanarak- kupalari icin sevmedik'' Biz bu renkleri bu yazıda deginilen gonul gozu ile gorulebilen degerleri icin sevdik.
Ne guzelsin sen canim FENERBAHCEM:)
3 Nisan 2011 23:43
aykut kocamanı normalde beğenmeyen bi insanım. ikinci yarıdaki gidişati bence iyi, 10 maçını kazanmış bi takımın maç kaybetme lüksü vardır . onu da bu akşam kullandık, eğer eskişehiri yenersek iki hafta içinde tekrar lider oluruz o sorun değil.
FAKAT AYKUT HOCANIN ÖZER İNADINI ANLAYAMIYORUM. BU ADAM 2 SENEDİR FENERDE VE ORTALAMANIN ÇOK ÜSTÜNDE 11 BAŞLADI. BANA BİR MAÇ SÖYLEYİN Kİ ÖZER ÇOK İYİ OYNADI DİYELİM. ARTIK ÖZER İNADINDAN VAZGEÇSİN. ŞU MAÇA GÖKAYLA BAŞLASAK BELKİ KAZANACAĞIZ AMA AYKUTUN ÖZER İNADI YÜZÜNDEN BERABERE BİTTİ MAÇ.
yine de bi kayıp değil. çok üzülmeye gerek yok bence
4 Nisan 2011 10:10
@yasinguvencer
baba böyle bir yazının altına %100 futbol tadında teknik yorum olmamış
4 Nisan 2011 10:14
beraber söyleyelim öyleyse: ne güzelsin a lex, bir çiçeksin a lex, bir tanesin a leeex, nar tanesin a lex...
4 Nisan 2011 10:48
@Rambo Okan
haha içkinin tesiriyle olmuş, yazdığımı bile hatırlamıyorum şimdi yazıyı okuduktan sonra gördüm :)
4 Nisan 2011 17:21
tekniği taktiği bırakın babalar, biz Fenerbahçe Cumhuriyeti dediğimizde bize bölücü müsünüz lan diyenler topyekün birleşiyor karşımızda, bizi deplasmanda hayvan yerine koyan türk polisi, bursalılara dokunmuyor bile, çanakkale geçilmez oynayan Bursaspor'lular maçtan sonra kazanmak için gelmiştik hakemi de yendik falan diyorlar, varsın hepsi olsun hepsi dikilsin karşımıza. Hiç biri o stadda FENER diye haykırmanın kaybettiğinde dahi yüzünde umudun ışığının olmasının değerini bilemez